அம்மா ஐபேடில் மும்முரமாக ஃப்ளோ விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். “இரு..இரு...” என்று ஊஞ்சலில் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து, கட்டங்களுக்கிடையே இரண்டு முக்கிய இணைப்புக் கொடுத்து கேம் முடிய உதவினேன்.
“எப்டி?” என்று பெருமிதமாகக் காலரைத் தூக்கினால்
“இது நா எப்பவோ பண்ணிட்டேன். பாவம் நீ எட்டிப் பார்த்தியே.. போகட்டும்னு விட்டேன்... தொன்னுட்டுத்தெட்டு லெவல் முடிச்சிருக்கேன்.. பழய லெவலெல்லாம் ஒரு க்ளுக்காக பார்த்துண்டிருந்தேன்”
திடீரென்று அஷ்டபுஜை துர்க்கையாய் கைக்கொரு ஐபேடும் டேபுமாய் விஸ்வரூபமாய் எழுந்த அலமேலம்மாவை “தாயே கேமாத்தா... காப்பாத்தும்மா...” என்று பயபக்தியாய் நமஸ்கரித்து காலடி மண்ணை நெற்றியில் இட்டுக்கொண்டு எழுந்தேன்.
0 comments:
Post a Comment