கோப்பு

அனுதினமும் நாங்கள் இருவரும் ட்ராஃபிக் கடலோடி திரவியம் தேடித் திரும்பும் போது இதுபோல அகாலமாகிவிடுகிறது.

"அப்பா! ட்ரான்ஸ்பரன்ட் ஃபைல் இருக்கா?" ஓடிவந்து இடித்தாள் சின்னவள்.

"ஏன்?"

"Answer Sheets file ப்பா"

"அப்டீன்னா?"

"இருக்கா.. இல்லியா? ரீஸன் அப்புறம் சொல்றேனே" பெரியமனுஷாள் தோரணையில் பதில்.

"பசிக்கறது.. சாப்டுட்டு வரேனே.. ப்ளீஸ்..."

"ஓகே. நா மாடிக்குப் போய் தேடி வக்கறேன். டின்னர் முடிச்சிட்டு வாப்பா.."

சாப்பிட்டு சித்திக்கு சிஷ்ருஷைகளை செய்துவிட்டு மாடிக்குத் தாவி ஓடினேன்.

படுக்கையின் மேலே ஒரு கிழிந்த பேப்பர் ஆடியது. பறக்காமல் இருக்க அதன் மேல் ஹேர் க்ளிப் இரண்டும் ஸ்கெட்சும் பேப்பர் வெயிட்டாய். படித்தேன்.

புன்னகையோடு குனிந்து நெற்றியில் முத்தமிடும்போது காதருகே "ஃபைல் கெடச்சுதா?" என்று கிசுகிசுப்பாய்க் கேட்டேன்.

மெதுவாய் இமை திறந்து பதுமையாய் வாய் திறந்து "இதோ இருக்குப்பா.. அங்க இருக்கிற பேப்பரையெல்லாம் இதுக்குள்ளே எடுத்து வச்சுடேன்.. ப்ளீஸ்.." சொல்லிக்கொண்டே தூங்கிப்போனாள்.

முழுநாளும் கசக்கிப்பிழியப்பட்ட மனசு சட்டென மலர்ந்து தேனாய் இனித்தது. குட்டி சொர்க்கம் என்னைச் சூழ்ந்தது.

செல்லமே நீ வாழ்க!!