அக்கா தெய்வம்

ஏர்போர்ட் முழுக்க காக்கிகள். திரும்பிய இடத்திலெல்லாம் ஒரு கான்ஸ்டபிள் லத்தியுடன் கடமையாற்றிக் கொண்டிருந்தார். யூயெஸ்ஸிலிருந்து அக்கா தெய்வம் மீனம்பாக்கத்தில் வந்து இறங்கியது. காரில் ஏறியவுடன் சமர்த்தாக சீட் பெல்ட் அணிந்துகொண்டது. ஒழுக்கம் பழக்கத்தில் வருகிறது என்பது புரிகிறது. “இங்க தேவையில்லைதானே....” என்று கேட்டாள். “அவசியம் தேவை... இங்க பாரு...” என்று என் பெல்ட்டை இழுத்து ”பட்”டென்று அடித்துக் காண்பித்தேன். நெஞ்சருகே வலித்தது.

செல்லும் வழியில் சிக்னல் ஆம்பருக்குப் பதறி “நிறுத்துடா.. நிறுத்துடா.. போகாதே... ஆம்பர்.. ஆம்பர்...” என்று யாரோ பிக்பாக்கெட் அடித்தது போல அலறினாள். “போகமாட்டேன். கவலைப்படாதே...” என்று மெதுவாக்கி நிறுத்தினேன். வலது பக்க இண்டிக்கேட்டர் “டக்..டக்..”கியது. எங்கள் முறை வந்து வலது பக்க பச்சை ”போகலாம்..” என்று சிரித்தபோது முதல் கியரைத் தட்டி வலது பக்கம் மெதுவாகத் திரும்பினேன். எதிர்முனையில் சிகப்பிருந்தும் இருவர் பைக்கில் படுத்து எழுந்து சர்க்கஸ் காண்பித்துச் சறுக்கிப் பறந்தார்கள். 

“அடப்பாவி.. அப்டியே போய்டப் போறானுங்கடா...” என்று கொதித்தாள். 

“இந்நேரம் யூயெஸ்ஸா இருந்தா சிக்னல் வயலேஷன்னு டூ ஃபிஃப்டி டாலர்ஸ் சீட்டுக் கொடுத்து டூ வீக்ஸ் கம்யூனிட்டி சர்வீஸ் பண்ண சொல்லியிருப்பான்.”

“கம்யூனிட்டி சர்வீஸ்னா என்ன அத்தை?” பெரியவள் கேட்டாள்.

“ரொம்ப புனிதமான சர்வீஸ். ரோட்ல குப்பை அள்றது... சுத்தம் பண்றது...”

“அங்கே அவ்வளவா குப்பை இருக்காது.... நம்மூர்ல அள்ளச் சொன்னா குப்பைத் தொட்டியில குழந்தையே அள்ளலாம்...” என்றேன்.

இன்னொரு அரை ஃபர்லாங் தூரத்தில் ஆட்டோ ஒன்று அனாயாசமாக அரைவட்டமடித்தது. சடாரென்று ப்ரேக்கை அழுத்தினேன். இன்று சுதந்திர தினம். கடை கிடையாதே. சவாரியில்லாத சரக்கில்லாத ஆட்டோ இப்படி வீலிங் செய்து திரும்பாதே. சேப்பாயி குலுங்கி அடங்கித் திரும்ப கிளம்பினோம். அக்காஃபோன் வாங்கிக்கொடுத்த தெய்வம் என்னைப் பயமாய்ப் பார்த்தது.

சிரித்தேன். இரு நொடி மௌனத்திற்குப் பின்னர்...

“நம்மூருக்குள்ள கால் வச்சதுமே இதையெல்லாம் சகிச்சுக்கணும்னு தோனிடறதுடா.. ஏதோ எந்திரமா ரூல்ஸ் ரூல்ஸ்னு பேசிண்டிருந்தா... நானும் கம்ப்யூட்டரும் ஒண்ணாயிடறமாதிரி இருக்குடா..... யூயெஸ்லேர்ந்து அந்த ரோடு டிஸிப்ளின் மட்டும் கத்துண்டா பாதி ஆக்ஸிடெண்ட் குறைஞ்சுடும். பாக்கியெல்லாம் நாம நாமளாத்தான் இருக்கணும்..”

“சரிதான். இருந்தாலும் எல்லை மீறி ரோட்ல அட்டகாசம் பண்ணும்போது ச்சீ போன்னு அலுத்துடும்....”

ஒரு கடையில் தேசியக் கொடி போல பலூன் அலங்காரம் செய்திருந்தார்கள்.

“ஓ இன்னிக்கி இண்டிபெண்டஸ் டேயில்ல... ஹாப்பி இண்டிபெண்டஸ் டே டா...”

“நான் கூட வேண்டப்பட்டவங்களுக்குச் சொல்லலை... போய் எழுதிச் சொல்லணும்..”

“யாரு? ஃபேஸ்புக்கா?”

“ஆமாம்.”

சுதந்திர தின நல்வாழ்த்துகள்.

“நானும் ஒரு மாங்காவுக்கு வாழ்த்து சொல்லணும்டா...” என்றாள் ஐஃபோன் கொடுத்த அக்கா தெய்வம்.

“யாருக்கு?”

“உனக்குதான்.. அட்வான்ஸ் ஹாப்பி பர்த்டே!”

”தேங்க் யூ”.

பரம சந்தோஷம்.