அந்தர்பல்டி

டாக்டர் நாயர் ரோட்டின் நடுவில் யானைக்குப் பள்ளம் வெட்டியிருந்தார்கள். அப்பாவி சிங்கமாய் தெரியாமல் மாட்டிக்கொண்டேன். இருபது கி.மீ வேகத்தில் மொள்ளமாய் ஊர்ந்து வந்துகொண்டிருந்த போது “டொம்”மென்று பின்னால் சத்தம். இறங்கினேன். பம்பரின் நடுவில் சிகப்பு பெயிண்ட் உதிர்ந்திருந்தது. டிவியெஸ் 50ன் ப்ளூ கலர் பெட்டி கழண்டு பாண்டி ஆடிக்கொண்டிருக்க அதை ஓட்டியவர் கைலியை மடித்துக்கட்டிக் கொண்டு கீழே சில்லரை பொறுக்கிக்கொண்டிருந்தார். ஆளைப் பார்த்தால் அடாவடியாகத் தெரியவில்லை.

“ஏம்ப்பா... எதுவும் அடியா?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நெருங்கினேன். பம்பரிலிருந்து சிகப்புக் கலர் அவரது உதட்டில் ஈஷிக்கொண்டிருந்தது.

“இல்லீங்க...”. கீழுதடை மடித்து காதலில் அகப்பட்டு வெட்கும் கன்னி போலப் பற்களால் மறைத்துக்கொண்டார்.

“சைக்கிளை விட மெதுவா போய்க்கிட்டிருக்கேன். இரண்டு பேர் ஃபாஸ்ட்டா நடந்தே முந்திட்டாங்க.. இதுலயே வந்து விடறயேப்பா..”

“ப்ரேக் பிடிக்கலீங்க....இங்க பாருங்க...” பிடித்துக் காட்டிய இடத்தில் ஹாண்டில் பாருடன் ப்ரேக் ஆர்ம் பச்சென்று ஒட்டிக்கொண்டது. டப்டப்பென்று சப்ளாக்கட்டையாய் அடிக்கும்படி ரெண்டு தடவை டெமான்ஸ்ட்ரேட் பண்ணினார்.

“ஓரமா வேகமாப் போக வேண்டியதுதானே. இப்படி நடுப்பற வந்து விட்டியேப்பா...”

பின்னால் ரெண்டு மூனு வாகனங்கள் அணிவகுத்து இந்த ஆக்ஸிடெண்ட்டுக்கு ஆர்க்கெஸ்ட்ரா வாசிக்க ஆரம்பித்தார்கள். பல ஸ்வரங்களில் ஹார்ன் சப்தம். எக்கேடோகெட்டுப் போங்கடா என்று சைக்கிளார் ஒருவர் சரிந்து கிடந்து டிவியெஸ் 50ஐ பலாத்காரமாக தாண்டி அந்தப் பக்கம் போனார்.

வண்டியை ஓரங்கட்டினேன். திரும்பவும் இறங்கி மோதியவரைப் பார்க்க இறங்கினேன். உடைந்த பெட்டியை இழுத்துக் கட்டிக்கொண்டு கிளம்ப ஆயத்தமாயிருந்தார்.

“ஏம்பா... மெதுவா வரவேண்டியதுதானே...” திரும்பவும் அதே பல்லவியை ஆரம்பித்தேன்.

“ப்ரேக் இல்லீங்க...” பாவமாகச் சொன்னார். இப்போது உதட்டில் ரெண்டு பொட்டு இரத்தம் நின்றது.

”வாயில....” என்றதும் துடைத்துக்கொண்டு அடியுதட்டை வாய்க்குள் சொருகி பற்களால் பாதுகாத்தார்.

“இந்த ஓரத்துல சைக்கிள்காரன் அந்த ஓரத்துல ஆட்டோக்காரன்.. நான் வேறெப்படிப் போவேன்...” என்று சிணுங்கினார். இரண்டு விளக்குகளுக்கு நடுவில் புகுந்த சின்னத்தம்பி கவுண்டமணி நியாபகம் வந்தார். வண்டி சொட்டையானதற்கு காசு கேட்கப்போகிறேன் என்று பயந்தார்.

“நீங்க ஏன் சடார்னு ப்ரேக் பிடிச்சீங்க?” லாயர்தனமாக ஒரு கேள்வி கேட்டார்.

“முன்னாடி பள்ளம். நான் ப்ரேக் பிடிக்காம இருந்திருந்தா பின்னால் வந்த நீங்க அப்டியே அந்தர்பல்டி அடிச்சிருப்பீங்க...”

“ஹாங்காங்.. இப்பவும் பல்டிதான் அடிச்சேன்..”

பக்கென்று சிரிப்பு வந்துவிட்டது.

“சரி! இப்ப என் வண்டியை சொட்டையாக்கிட்டீங்களே.. இதுக்கு என்ன பண்றது?”

அவருக்கு எங்கிருந்தோ அசுர பலம் வந்தது. டிவியெஸ் 50ஐ தள்ளிக்கொண்டே ஓடி ஸ்டார்ட் செய்தார். எம்பி உட்கார்ந்தார். திரும்பிப் பார்க்காமல் பறந்துவிட்டார்.

மேனியெங்கும் விழுப்புண்களோடு இருக்கும் சேப்பாயிக்கு மருத்துவம் பார்க்கவேண்டும். பாவம்! அவருக்கும் உதட்டு இரத்தம் நின்றிருக்கக்கடவது.