பொண்டாட்டி தாஸர்கள்

அகில உலக அம்மாக்கள் யூனிவர்சிட்டியில் வழங்கப்படும் ஒரு மாஸ்டர்ஸ் விருது பொண்டாட்டி தாஸன்.  கல்யாணம் கட்டிக்கொண்ட மூன்று மாதத்தில் இருந்து ஆறுமாதத்திற்குள் இப்பட்டம் பெற்றவர்கள் இவ்வுலகிலே அறுபது முதல் எழுபது 'விழு'க்காடுகள் வரை என்று சமீபத்திய கார்ட்னர் கள ஆய்வுகள் தெரிவிப்பதாக விவரம் அறிந்த வட்டாரங்களில் பேச்சு பலமாக அடிபடுகிறது. மீதமுள்ள முப்பது சதவீதத்தில் இருபத்தொன்பது அடுத்த ஆறுமாதங்களுக்குள் இவ்விருது கிடைக்கப்பெற்ற அபாக்கியசாலிகள். எஞ்சியிருக்கும் ஒரு சதவிகிதம் அம்மாக் கோண்டு என்ற பேச்சிலர் பட்டமும் வாங்கத் தெரியாமல் கல்யாணம் கட்டிக்கொண்டவர்களின் வாழ்நாளில் மிக உயர்ந்த விருதாகிய இப்பதிவின் தலைப்பையும் சம்பாதிக்கத் தெரியாத அசமஞ்சங்கள். அன்புக்கு கட்டுண்டும் அடிமையாகியும் அக்னி சாட்சியாக கையைப் பிடித்த சத்தியத்திற்கு கட்டுப்பட்டும் நடந்து கொண்டால் ஊர் உலகம் கொடுக்கும் இந்த தாஸ பட்டத்தை சிலர் பெருமையாக நினைப்பது உண்டு. இதையே பாசிடிவ் ஆக எடுத்துக்கொண்டு "காளிதாசன், கண்ணதாசன், பாரதிதாசன் மாதிரி தானே இந்த பொண்டாட்டி தாஸன்...." என்கிற தோரணையில் தலை நிமிர்ந்து வீதிகளில் பீடுநடை போட்ட ஹஸ்பெண்டுகளும் உண்டு.

ஆதி பொண்டாட்டி தாஸர் 

பெண் பார்க்கும் படலத்தின் போது பரிமாறப்படும் பஜ்ஜி சொஜ்ஜியின் தித்திப்பான நாக்கோடு "கவலையே படாதீங்கோ... உங்காத்து பொண்னை தாஸானதாஸனா பார்த்துப்பன்" என்ற மினிமம் கேரண்டி கொடுத்து மாட்டுப்பொண் ஆக்கிவிடுவார்கள். மேலே ஆய்வில் கூறியது போல பெரும்பான்மை ஆடவருக்கு எப்போது இது வழங்கப்படுகிறது என்று பட்ட ஆராய்ச்சி மேற்கொண்டதில் என்றைக்கு "இன்னிக்கி காபி தேவாமிர்தமா இருந்தது" என்று ருசித்து நாக்கை "ச்.." என்று ச்ச்சப்புக்கொட்டி கட்டியவளின் வளைக்கரம் தொட்டு வாயாரப் புகழப்படுகிறதோ அன்றிலிருந்து என்று தெரிய வருகிறது. "நம்ப காபி கசந்துபோச்சு..." என்று அடுத்தாத்து மாமியிடம் அங்கலாய்க்கும் போது வம்பு கேட்ட அந்த மாமி கை தட்டி கன்னத்தில் ஒரு கை வைத்துக்கொண்டு வழங்கும் பட்டம் தான் "இப்டி பொண்டாட்டி தாஸனா போயிட்டானே.." என்கிற கலைமாமணி விருது. இந்தக் கலைமாமணி விருது கிடைக்காதது இதை படித்துக்கொண்டிருக்கும் உங்களுக்கும் எழுதிய எனக்கும் தான் பாக்கி. இச்சமயத்தில் தமன்னா, அனுஷ்கா போன்ற கலைச்சேவை புரிபவர்கள் கூட கலைமாமணிக்கள் என்பதை அறிக. பத்மாவை மணம் புரிந்து வெற்றிகரமாக முந்தானை பிடித்து வாழ்க்கை நடத்தும் அந்த தாஸன் பட்டம் பெற்ற ஒருவருக்கு "பத்மாஸ்ரீ" என்று சிகரமாக ஒரு பட்டம் கொடுத்து எங்களூரில் ஒருவரை கௌரவித்தார்கள்.

"எவ்ளோதான் பெரிய ஹை கோர்ட் ஜட்ஜா இருந்தாலும் வீட்ல பொண்டாட்டிக்கு புருஷன் தானே. அந்த வீட்டம்மா அட்டானிக்கால் போட்டு ஒரு கால ஆட்டிகிட்டு ஹாலில் உட்கார்ந்திருக்க வேஷ்டியை மார் அளவுக்கு ஏத்தி கட்டிக்கிட்டு கொல்லைப்பக்கத்துல மாங்கு மாங்குன்னு பாவாடை தோச்சு போட்டுக்கிட்டு இருப்பார்."  ஒரு பெரிய கம்பெனியில் மிக உயர்பதவியில் இருக்கும் ஒருவர் சொன்ன திருவாசகம் இது. எனக்கு தெரிந்த நண்பர் ஒருவர் வங்கிப் பணியில் இருக்கும் மனைவியை "மேடம்" என்றழைத்து மனைவிக்கு ஏக மரியாதையுடன் நடந்துகொள்வார். "என்ன சார்... பொண்டாட்டியை பார்த்தா இப்படி மட்டையா மடங்கிடுறீங்க.." என்று கேட்டால் "இதுக்கு பேர் தான் கொடுத்து வாங்கும் திட்டம். நமக்கு ஒன்னு வேணும்னா அதை நாம மொதல்ல கொடுக்கணும்" என்றார். "சரி சார்.. மனைவிகிட்ட இருந்து பூரி கட்டையால பூசை வாங்கினா... ஊர் உலகத்துல கணவன்மார்கள் முன்னாடி கொடுத்துட்டா அது மாதிரி வாங்கிக்கிறாங்க.." என்று இந்த அறியாச் சிறுவன் தெரியாமல் கேட்டதில் அவரிடமிருந்து பேச்சுமூச்சு இல்லை. புஸ்புஸ் என்று பெருமூச்சு விட்டு கண்களால் என்னை எரித்து விடுவது போல் பார்த்து முறைத்தார். அடுத்த கணம் அந்த ஏரியாவை காலி செய்தேன்.

"ஊர்ல பெரிய வஸ்தாதா இருந்தாலும் அவன் பொண்டாட்டி வாயத் திறந்தா பொட்டிப் பாம்பா அடங்கிடுவான் பார்த்ருக்கீங்களா" என்று இன்னொரு அனுபவஸ்தர் ஒரு பிட்டை போட்டார். "நீங்க வஸ்தாதா சார்!" என்று கேட்டால் "மடக்கி பேசறியா... உனக்கு ஒரு பயில்வான் ஒரு நாள் வராமலா போய்டுவான்.." என்று சாபம் விட்டார். ரொம்ப நாட்களாக "என்ன சார்! வீட்ல சிதம்பரமா? மதுரையா?" என்று சூசகமாக கேட்கும் வழக்கம் இருக்கிறது. இந்த விஷமமான கேள்விக்கு நூற்றுக்கு தொண்ணூறு சதம் வரும் பதில்..."ஹி..ஹி..நாம வெளியிலே சுத்திட்டு வரோமா.. அதனால வீட்ல எப்பவும் மதுரை தாங்க..". கட்டுக்கடங்காத என் வாய் "Universal Truth" என்று உளறியது. "சக்தி உபாசகர்" என்று எனக்கு தெரிந்த மாமா ஒருவர் இருந்தார். நிர்மலமான நெற்றியில் ஒரே ஒரு ஸ்டிக்கர் குங்குமப் பொட்டு மட்டும் புருவ மத்தியில் வைத்துக் கொள்வார். நடு வகிடு எடுத்து இருந்த கொஞ்சநஞ்ச முடியை வழித்து படிய படிய வாரிக்கொள்வார். கபாலத்துடன் ஒட்டிக்கொண்ட முடி அசுர காற்று அடித்தாலும், ஆளே பறந்தாலும் அது பறக்காது. மாமி நடந்தால் ஜெ.ஜெ பின்னால் வரும் ஆயுதம் தாங்கிய பாதுகாவலர்கள் போல இரண்டடி ஒதுங்கி பவ்யமாக வருவார். கடைக்கண் பார்வைக்கு கட்டுப்படுவார். அம்மன் வழிபாடு செய்பவர் என்று நெடுநாள் நான் எண்ணியிருந்ததை தகர்த்தார் ஒரு நண்பர். "அவளை கேக்கணும்.. அவ சொன்னா.. அவ சொல்லுவா.. அவ வருவா.. அவளுக்கு பிடிக்காது.. அவளுக்கு பயம்.. அவ கோச்சுப்பா.." என்று சதா ஸர்வகாலமும் தனது மனைவியின் நாமாவையே (Replace அவ with கப்பு (அ) கற்பகம்) ஜெபித்துக் கொண்டிருப்பதால் ஊரார் வழங்கிய பட்டப் பெயராம் அது. என்ன ஒரு true லவ்!

பின் குறிப்பிற்கு பதிலாக இந்தப் பதிவிற்கு இணைப்பாக (பதிவிர்க்குதான்) கீழே இரண்டு கொடுத்துள்ளேன். ஒன்று வீடியோ மற்றொன்று ஒரு கவிதை.

இணைப்பு 1: வயலன்ஸ் காட்சி

எவ்ளோ அடிச்சாலும் தாங்கறார் இந்த வெள்ளைக்காரர். ரொம்ப நல்லவர்ப்பா! அவங்க அம்மாக்கு ரொம்ப சப்போர்ட் பண்ணினார் போலருக்கு.. பாவம். பிரிச்சு மேஞ்சுட்டாங்க அவரோட வீட்டம்மா. அவங்க கை பேசியது. கடைசியில் அவ்வளவு அடியையும் வாங்கிக்கிட்டு கோட்டை தட்டிட்டு ஒண்ணுமே நடக்காதது போல அவர்பாட்டுக்கு வெளியில போய்ட்டார். (புருஷன்களுக்கு அதி முக்கியமான பாடம் இது) அந்தம்மா மயக்கமாகி கீழ விழுந்திடுச்சு. ரொம்ப பாவம். (இது மியூசிக்காம்!! க்ளாப்பிங் மியூசிக்! அடிதடி சங்கீதமா தெரியுது. 1970 களில் Steve Reich's இந்த கைதட்டல் மியூசிக் மிகப் பிரபலமாம்.) பிராக்கெட்டில் போட்டது இந்தப் பதிவிற்கு தேவையில்லாத விஷயம்.

இணைப்பு 2: வாழும் கவிதை

ஆக்டன் நாஷின் ஆங்கில மேற்கோள் ஒன்றை தமிழ்ப் படுத்தி ஒரு கற்றதும் பெற்றதும்மில் வாத்தியார் மணவாழ்க்கை சிறக்க எழுதியது.

முதலில் ஆக்டன் நாஷின் ஆங்கில வெர்ஷன்.

To keep your marriage brimming
With Love in the loving cup
Whenever you're wrong, admit it;
Whenever you're right, shut up.

இனி வாத்தியாரின் பட்டாசுத் தமிழில்..

இல்லற இன்பத்துக்கு 

இதுமட்டும் கத்துக்கொள்

தப்பென்றால் ஒத்துக்கொள்

சரியென்றால் பொத்திக் கொள்!

கடைசி இரு வார்த்தைகளை போல்டாக (எழுத்துரு கனத்தை சொன்னேன், என்னை பற்றி சொல்லவில்லை) போட்டது நான். இந்தக் கவிதையை கல்யாண நாள் அன்று வெளியிடலாம் என எண்ணியிருந்த என் மடமையை எண்ணி இப்போது சிரிக்கிறேன்!!!!

படக் குறிப்பு:  கௌரி லீலை என்ற இத்திருப்படம் நான் இரு வருடத்திற்கு முன் திருச்சாத்தமங்கை (திருவாரூர் மாவட்டம் நன்னிலம் அருகில் உள்ள பாடல் பெற்ற சிவ ஸ்தலம்) அயவந்தீஸ்வரர் கோயிலில் எடுத்தது. இந்தப் படத்தில் இருப்பவர் தனது உடலில் பாதியை பொண்டாட்டிக்கு அர்பணித்தவர். அவர் கொஞ்சும் அழகை பார்த்தீர்களா? இவரே "ஆதி பொண்டாட்டி தாஸர்". இவர் தாஸர் என்றால் இவரை துதிக்கும் நாமெல்லாம் தாஸாதி தாஸர்கள் தானே!! எங்கே கல்யாணம் ஆன எல்லோரும் ஜோரா ரெண்டு கையையும் தூக்குங்கப்பா! (இது ஃபினிஷிங் டச்.) இது ஒரு பின்குறிப்பு படக் குறிப்பு ஆன கதை.

-