தவறிய அழைப்புகள்

உமையொருபாகன் கார் அன்று கிளம்புவதில் அதிக சிரமம் எடுத்துக்கொண்டது. இத்தனைக்கும் நாள் பூரா ஒதிய மர நிழலில் இளைப்பாறிக்கொண்டு தான் இருந்தது. அவரைப்போல அந்த வண்டியும் கொஞ்சம் வயதானதுதான். தள்ளாமை வந்துவிட்டது அதனால் ஓடுவதற்கு தள்ளுமுல்லு கேட்குமோ என்று நினைத்தார்.  தன் கேசத்திற்கு கார்னியர் கலர் நேச்சுரல் பூசுவது போல அதற்க்கும் வயதை குறைக்க (அ) மறைக்க அவ்வப்போது பட்டி பார்த்து பவுடர் பூசி சிங்காரித்திருக்கிறார். சாவியை இட்டவுடன் இரண்டு மூன்று முறை கமறியது. நான்காம் முறையாக கிளப்பும்போது படிக்காதவன் "லக்ஷ்மீமீமீ....  ஸ்டார்ட்...." கார் டிரைவர் ரஜினி நினைவுக்கு வந்து வண்டி பின்னால் திரும்பி எந்தப் பொருளும் இல்லாத பின் இருக்கைகளை பார்த்து "ஒன்றும் இல்லை" என்று புன்முறுவல் பூத்தார். ஹோண்டா சிட்டியில் இருந்து குனிந்து நிமிர்ந்து தொண்ணுறு கிலோவை அசைத்து வந்து தொந்தி பிதுங்க போனேட் திறந்து பாட்டரியை பார்த்தார். அமேரான் அமெரிக்கையாய் உட்கார்ந்திருந்தது. போல்ட் நட் ஒன்றும் புரியவில்லை. அறைந்து சாத்தினார். திரும்பவும் உள் சென்று இக்னிஷன் கீ கொடுக்க ஒரு தடவை உதறி ஸ்டார்ட் ஆனது. இரண்டு மூன்று முறை ஆக்சிலேட்டருக்கு வலிக்கும் வரை "டர்.ர்...ர். டர்.ர்...ர். " என்று உதைத்து ரேஸ் கார் போல சீறினார். பிறகு பொறுமையாக கியர் மாற்றி அலுவலக வாசலில் செக்யூரிட்டி அடித்த சல்யூட்டுக்கு பாதி கை தூக்கி அரையளவு பதில் மரியாதை செலுத்தி விட்டு இருபது, நாற்பது என்று படிப்படியாக கியர் தட்டி வேகம் கூட்டி வீட்டுக்கு விரட்டினார்.

முதல் சிக்னலில் சிகப்பிற்கு நிற்கும் போது மனதில் காலை காட்சி கருப்பு வெள்ளையில் ஓடியது. ஷு மாட்டி அலுவலகம் கிளம்பி ஷோ கேஸில் மூக்குக் கண்ணாடி எடுக்கும்போது அந்த நோக்கியாவில் மொத்தம் ஐந்தாறு மிஸ்ஸுடு கால்கள். JK. அடுத்தவர் மொபைலை அலசுவது பக்கத்து வீட்டு பாத்ரூமை எட்டிப் பார்ப்பது போன்ற அநாகரீக செயல் என்று நோக்காமல் வந்துவிட்டார். ஆனால் மனது மறக்காமல் அழியாத மார்க்கரால் குறித்துவைத்துக் கொண்டது. ஆபீசில் வேலை பார்க்க விடாமல் அந்த நோக்கியா காலர் டுயூனை விடாமல் மூளை ராகம் பாடிக் கொண்டிருக்கிறது. யாராக இருக்கும்? ஜெயக்கண்ணனா? ஜெயக்குமாரா? எந்த ஜெய விஜய கருமாந்திரமோ. மீளமுடியாத சரமாரியான கேள்வி கணைகளின் குறுக்கே கை நீட்டியது ஒரு தர்மக் கணை. அழுக்கு குழந்தையை இடுப்பில் ஏந்தி கார் ஜன்னல் கதவு தட்டி வயிற்றை தடவிக் கொண்டு கையேந்தி "ஐயா.." என்றது ஒரு தலையில் முக்காடு போட்ட அயல் மாநில பெண் பிச்சை. தலையில் ரத்தக்கரை மை தோய்த்த ஒரு பிளாஸ்திரி கட்டுப் போட்டு போதையூட்டப்பட்ட கைகால் முளைத்த வளர்ந்த குழந்தை. கண்கள் சொருகி ஒரு மந்த நிலையில் லாஹிரி உலகத்தில் இருந்து ஏக்கப் பார்வை பார்த்தது. சிரிப்பு, அழுகை, பாசம், நேசம், பசி, பள்ளி, படிப்பு, விளையாட்டு என்று எல்லாவற்றையும் மறந்து துறந்து பிறந்த பிச்சைக் குழந்தை. பர்ஸ் திறந்து காசு எடுப்பதற்கும் பச்சை விழுவதற்கும் சரியாக இருந்தது. ஈ மொய்த்த குழந்தைக்கு ஈந்தருள முடியவில்லை.

அடுத்த சிக்னல் வருவதற்குள் நடைபாதையில், ஸ்கூட்டியில், பஸ்ஸில், காரில், ஆட்டோவில், பில்லியனில் என்று ஆயிரமாயிரம் பேர் அவளைப் போலவே சிரித்தார்கள், நடந்தார்கள், பேசினார்கள், தலை கோதி வேடிக்கை பார்த்தார்கள், தும்மினார்கள், வாய்க்கு நேர் கைசொடுக்கி கொட்டாவினார்கள், தூங்கினார்கள். எங்கெங்கும் அவள் முகம். இன்று வரை என்ன குறை வைத்தோம்? சந்தான செல்வத்தை தவிர எந்த செல்வம் இல்லை வீட்டில்? சோபாவில் இருந்து எழுந்திருக்காமலே நாள் பூராக தலையில் கை முட்டுகொடுத்து பொம்பளை ரங்கநாதராக சயனித்திருக்கலாம். ஒரு சீரியல் விடாமல் பார்க்கலாம். தொட்டதெர்க்கெல்லாம் வேலைக்காரர்கள் மற்றும் காரிகள். கண் அசைவிற்கு காபியும் தலை அசைவிற்கு டிபனும் முப்போதும் கிடைக்கும். பச்சை துரோகி. அப்படி என்ன குறை. பனிரெண்டு வயது வித்தியாசம் ஒருத்தியை பத்தினியாக வாழ விடாதா என்ன. நினைக்க நினைக்க துக்கம் தொண்டையை அடைத்து மனதை சப்பாத்தி மாவாக பிசைந்தது. கொஞ்ச நாட்களாக இவளின் போக்குவரத்து எதுவும் சரியில்லை. இந்த கர்பமாகாத கற்புக்கரசியை இன்றைக்கு என்ன ஏது என்று கேட்டு விசாரித்து உண்டு இல்லை என  தீர்த்துவிட வேண்டியதுதான்.

போர்டிகோவில் வண்டியை டயர் தீய்ந்து அலற "க்ரீச்ச்..."சிட்டு நிறுத்திவிட்டு ப்ரீஃப்கேஸை ரப்பர் பந்து போல  சோபாவில் விசிறி எறிந்துவிட்டு அந்த மொபைலை தேடி உள்ளே விரைந்தார் உமையொருபாகன். கார் சத்தம் கேட்டு கையில் காஃபியோடு வந்த மனைவி அன்பான பார்வையை கண்ணால் வீசி வாயால் கேட்டார் "ஏங்க இந்த ஜெயா காப்பகத்த்லேர்ந்து தினமும் அஞ்சாறு தடவை ஃபோன் பண்றாங்க. ரெண்டு பசங்களோட படிப்பு செலவை முழுசா ஏத்துக்கறோம் அப்படின்னு சொன்னோம். நீங்க மீட்டிங் ஆபிஸ்ன்னு ரொம்ப பிசியா சுத்திகிட்டு இருக்கீங்க. அவங்களுக்கு என்ன பதில் சொல்லட்டும்?"
"எந்த காப்பகம்?"
"ஜெயா குழந்தைகள் காப்பகம்"
"........"
"செக் எழுதி கொடுங்க. அடுத்த முறை கால் வந்தா தவறாம அட்டென்ட் பண்ணனும். தப்பா நினைச்சுப்பாங்க." என்று சொல்லிவிட்டு உமையொருபாகனின் வாமபாகம் உள்ளே சென்றது.

நாலைந்து முறை JK என்ற தவறிய அழைப்புகளின் இரண்டெழுத்து, மின்மினிப் பூச்சி போல கண்ணுக்குள் மினுக்க சந்தேகப்பட்ட பாழும் மனது சைலென்ஸ் ஆக வெகு நேரம் பிடித்தது. டீப்பாயில் வைத்த காஃபி சூடு ஆறிக் கொண்டிருந்தது.


பட விளக்கம்: சந்தேகத்தின் உச்சத்தில் மன உளைச்சலில் இருக்கும் இந்த நபரை வலைபோட்டு தேடி கண்டுபிடித்த இடம் http://www.bsimple.com/

-